Πέντε προβεβλημένες γυναίκες σπάνε τα ταμπού και μιλούν για την ομορφιά όταν τα χρόνια της αθωότητας παρέλθουν.

Η Παναγιώτα Βλαντή, η Έλλη Κοκκίνου, η Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους, η Έλλη Στάη, η Έλενα Χριστοπούλου, απαντούν:   

• Η ομορφιά τους υπήρξε και το κλειδί της επιτυχίας τους;
• Πώς αντιδρούν γυναίκες και άντρες μπροστά στο φωτοστέφανο της ομορφιάς;
• Και όταν το «φωτοστέφανο» αρχίσει και θαμπώνει με τα χρόνια, ξεθωριάζουν μαζί και οι ευτυχισμένες μέρες;
• Υπάρχουν τρόποι να αντισταθείς στην φθορά του χρόνου;

Οι πέντε «πρωταγωνίστριες» αποκαλύπτουν επίσης στον Σταύρο Θεοδωράκη τις γυναίκες που είχαν πρότυπα αλλά και αυτές που θαυμάζουν σήμερα.

Υπατία, Πριγκίπισσα Νταϊάνα, Λου Αντρέας-Σαλομέ, Κέιτ Μπλάνσετ, Ρίτα Χέιγουορθ, Πάμελα Άντερσον, Σίντι Κρόφορντ, Κέιτ Γουίνσλετ, Όντρεϊ Χέπμπορν, Μελίνα Μερκούρη.

Ανάμεσα σε αυτά που θα ακουστούν στους «Πρωταγωνιστές» είναι και τα εξής: 

Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους: «Την ομορφιά πρέπει να την αφήνεις να φεύγει σιγά σιγά για να συνηθίζεις. Είκοσι χρονών δεν γίνεται να είσαι για πάντα. Για μένα, η καλύτερη ηλικία είναι τώρα στα πενήντα. Δηλαδή πέρα από κάτι μυοσκελετικά που πέφτει ένα στιλό και κάνεις ένα ‘’αχ’’, κατά τα άλλα δεν θα ήθελα να γυρίσω καθόλου πίσω. Είμαι μια χαρά σε αυτή την ηλικία. Την ευχαριστιέμαι κιόλας».

Παναγιώτα Βλαντή: «Όταν πρωτομπήκα στη σχολή, κάποιοι μου λέγανε ’’έλα μωρέ, το μουτράκι σου έχεις να δείξεις μόνο’’. Και εμένα αυτό με πείραζε και θυμάμαι ζητούσα να κάνω ρόλους, μαμάδες, γιαγιάδες στη σχολή. Ήθελα να κρύβω το σώμα μου με φαρδιά ρούχα. Αισθανόμουν πολύ άσχημα. Με είχανε κάνει να νιώσω άσχημα. Απελευθερώθηκα μετά τα ‘’Μαύρα Μεσάνυχτα’’».

Έλενα Χριστοπούλου: «Είναι πλέον πολύ περιζήτητα τα κορίτσια τα μεγάλα. Εξήντα, εβδομήντα, ογδόντα ετών. Τώρα πια μπορούν να δουλέψουν όλοι και να βγάλουν λεφτά όλοι και να κάνουν και αυτά που θέλουν. Δηλαδή τα σόσιαλ μίντια δίνουν μία τέτοια ελευθερία. Η Έρι Σάπφελ, έφυγε 102 χρονών από τη ζωή και έκανε καμπάνια καλλυντικών πριν από πέντε χρόνια».

Έλλη Στάη: «Κάθε δεκαετία που αλλάζει, αρχίζει μια αγωνία για το πόσο θα αλλάξει η εικόνα που βλέπω στον καθρέφτη. Και αποδέχεσαι και κάποιες φθορές. Δεν μπορείς να μη το αποδεχτείς αυτό και δεν μπορείς να μην τις βλέπεις. Τις βλέπεις, τις αποδέχεσαι, τις εντάσεις σε αυτό που συνολικά είσαι και προχωράς. Με ρώτησαν πρόσφατα: ‘’Με πειράζει πιο πολύ να χάσω ένα κομμάτι από το μυαλό μου ή να χάσω κάτι από ρυτίδες;’’ Θα σου πω ρυτίδες, ζάρες φέρ’ τα και άσε μου το μυαλό μου ανέπαφο».

Έλλη Κοκκίνου: «Θέλει θυσίες η ομορφιά: Όλα αυτά τα χρόνια δεν καπνίζω, δεν πίνω αλκοόλ, δεν ξενυχτάω άσκοπα και τρέφομαι πάρα πολύ σωστά. Εδώ και τέσσερα χρόνια δεν τρώω κόκκινο κρέας και είμαι και πάρα πολύ καλά. Όλο αυτό το πρόγραμμα στα 25 δεν καταλαβαίνουμε πόσο καλό μας κάνει, αλλά όταν περνάνε τα χρόνια βλέπεις ότι σε επιβραβεύει η ζωή».