Τα ορεινά χωριά της Ροδόπης κρύβουν πολλά μυστικά και οι «Πρωταγωνιστές» ταξιδεύουν για να τα ανακαλύψουν.
Μαθητές που έχουν όνειρο να σπουδάσουν Ιατρική αλλά και να επιστρέψουν στον τόπο τους για να παντρευτούν ομόθρησκό τους, όπως επιτάσσει η παράδοση τους.
Βοσκοί που κοιμούνται στα ορεινά μαντριά τους, συντροφιά με μουλάρια και τσοπανόσκυλα, για να προστατέψουν τα κοπάδια τους από τους λύκους.
Κορίτσια που τους αρέσει να φορούν τις παραδοσιακές ενδυμασίες των γιαγιάδων τους και με αυτές να βγαίνουν βόλτα στο «παζάρι».
Γυναίκες πρόθυμες να σου φτιάξουν παραδοσιακές πίτες με ρύζι και πατάτα. Την πίτα του φτωχού όπως, με χαμόγελο, λένε.
Αγρότες που καλλιεργούν σπάνια ιαματικά βότανα που εξάγονται σε πολλές χώρες του κόσμου.
Ναι! Ο Σταύρος Θεοδωράκης μετά από 12 χρόνια επιστρέφει στα Πομακοχώρια, τα ορεινά χωριά της Ροδόπης.
Συναντά παλιούς φίλους ενώ οι κάμερες των «Πρωταγωνιστών» καταγράφουν τα σχέδια της νέας γενιάς των Πομάκων. Μιας γενιάς που καταφέρνει να ισορροπεί αριστοτεχνικά, ανάμεσα στην εξέλιξη και την παράδοση.
Ένας μύθος αναφέρει ότι οι γηγενείς Ροδοπαίοι ήταν στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Οι ιππομάχοι του Μακεδονικού στρατού… εξ ου και το Πομάκοι. Οι νέοι όμως που συνάντησα εγώ δεν θέλουν να θρέφονται από τους παλιούς μύθους. Διεκδικούν το μερίδιο τους στην σύγχρονη Ελλάδα. Οι φοβίες των θρησκειών και οι αγκυλώσεις των κάθε λογής υπερεθνικιστών, έχουν δημιουργήσει μια θολή εικόνα για την περιοχή. Χρέος μας είναι να καθαρίσουμε αυτή την εικόνα. Μετά, όλα θα γίνουν πιο εύκολα για τα αγόρια και τα κορίτσια των συνόρων. Αγόρια και κορίτσια που τα έχουμε ανάγκη.
Εγώ πολύ μικρός έχω χάσει τον μπαμπά μου. Μεγάλωσα με μάνα άρρωστη, σκέφτομαι αυτά και για μένα δεν υπάρχει δύσκολος αγώνας. Τη δυσκολία την είχες μέσα στο σπίτι σου. Μέσα στο σπίτι μου την έζησα και γι’ αυτό ποτέ δεν ένιωσα δυσκολία. Γιατί ούτως και άλλως γεννήθηκα από δυσκολίες, βγήκα από δυσκολίες, μεγάλωσα πάνω στα βουνά. Μετανάστης ήμουνα στη Γερμανία, μεγάλωσα εκεί, σε άλλα κράτη. Δεν υπάρχει κάτι χειρότερο από αυτό το πράγμα. Εγώ έτσι το βλέπω, έτσι το πιστεύω.
