Ο Εμμανούλ Καραλής δίνει στον Σταύρο Θεοδωράκη την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη, μετά το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού αλλά και το πανελλήνιο ρεκόρ των 6 μέτρων στην Πολωνία.
Η κάμερα των Πρωταγωνιστών κατέγραψε τις σκληρές καθημερινές προπονήσεις του πρωταθλητή στο ΟΑΚΑ μαζί με τον κολλητό του Μίλτο Τεντόγλου και τους δύο προπονητές του.
Τον Γιώργο Πομάσκι και τον πατέρα του, Χάρη Καραλή.
Στον Σταύρο Θεοδωράκη ο Μανόλο μιλάει για τον επόμενο μεγάλο του στόχο στον στίβο αλλά και την επιθυμία του να γίνει κάποια στιγμή ένας μεγάλος σομελιέ.
Ο πάντα χαμογελαστός Μανόλο αφηγείται ιστορίες από την παιδική του ηλικία τότε που προσπαθούσε να γίνει τερματοφύλακας αλλά και το ταξίδι του στην Ουγκάντα στην χώρα της μητέρας του.
Με τον Σταύρο ως συνοδηγό ο Μανόλο βολτάρει με το αμάξι του στις πλαγιές της Αθήνας ακούγοντας την αγαπημένη του Μαρινέλα αλλά και τον φίλο του τον Good Job Nicky.
Ο προπονητής των πρωταθλητών, Γιώργος Πομάσκι δηλώνει με αυτοπεποίθηση ότι θα έρθει η στιγμή που ο Μανόλο θα ανταγωνιστεί στα ίσα ακόμη και τον χρυσό Ντουμπλάντις.
Ο Χάρης Καραλής θυμάται και συγκινείται τις μέρες που κάποιοι έλεγαν τον Μανόλο «κουτσό άλογο του στίβου».
H εκπομπή κλείνει με μια βόλτα στην Χριστουγεννιάτικη Αθήνα και ένα ποτήρι καλού κόκκινου κρασιού σε ένα γνωστό wine bar.
Η δεύτερη ευκαιρία δεν δίνεται πάντα σε όλους τους ανθρώπους. Και όταν ο Εμμανουήλ Καραλής αποστασιοποιήθηκε πριν μερικά χρόνια από τον πρωταθλητισμό, κάποιοι βιάστηκαν να μιλήσουν για έναν διάττοντα αστέρα. Ο Μανόλο όμως, επέστρεψε στον ουρανό των διακρίσεων. Με αυτοπεποίθηση κι ένα χαμόγελο πλατύ, νικηφόρο! Τα χτυπήματα που δέχθηκε του σφυρηλάτησαν το σώμα αλλά - όπως θα δούμε - και το πνεύμα.
O κάθε άνθρωπος, ο κάθε αθλητής περνάει τη δικιά του Οδύσσεια. Όλοι έχουν τις δικές τους δυσκολίες, όπως κι εγώ, είχα δύο μεγάλους τραυματισμούς, είχα να αντιμετωπίσω στεναχώρια, κατάθλιψη, ρατσισμό, πάρα πολλά πράγματα. Και κάποια στιγμή τα είχα παρατήσει για ένα χρονικό διάστημα. Είχα σταματήσει, εντελώς. Αυτό τον χρόνο προσπάθησα να να ζήσω σαν φυσιολογικός έφηβος, αθλητής, άνθρωπος. Έκανα πράγματα, βγήκα έξω, έμεινα με την οικογένειά μου, ξενύχτησα. Πράγματα πολύ φυσιολογικά για κάποιον άνθρωπο. Όλα έγιναν για κάποιον λόγο. Αυτός ο χρόνος με έκανε να συνειδητοποιήσω ποιος είμαι, να περάσω χρόνο με τον εαυτό μου, να περάσω χρόνο με τους δικούς μου.
