Πριν 40 χρόνια 18 αδελφές από την Μονή της Σουρωτής στάλθηκαν στον Έβρο για να «στήσουν», «δίπλα στα σύνορα», το πρώτο μοναστήρι στην Αλεξανδρούπολη. Την «Παναγιά του Έβρου».

 

Οι μοναχές που έκαναν τότε το μεγάλο βήμα, αφηγούνται στον Σταύρο Θεοδωράκη τις δυσκολίες εκείνης της περιόδου, αλλά και όσα σήμερα τις κάνουν ευτυχισμένες στην «νέα τους οικογένεια». Αγιογραφίες, ψηφιδωτά, κέντημα, αργυροχοΐα αλλά και γεωργικές εργασίες είναι ανάμεσα στα καθημερινά διακονήματα των 50, σήμερα, αδελφών ηλικίας από 30 έως 95 ετών.

 

Σχεδόν όλες είναι απόφοιτες Πανεπιστημίου και η Γερόντισσα Μακρίνα –απόφοιτη ιατρικής και η ίδια- εξηγεί γιατί το θεωρεί «απολύτως φυσιολογικό»!

 

Οι «Πρωταγωνιστές», Μεγάλη Δευτέρα και Μεγάλη Τρίτη, «πλημμυρίζουν» με ύμνους της Μεγάλης Εβδομάδας από την χορωδία της γυναικείας αδελφότητας της Παναγιάς του Έβρου.

 

Δείτε αποσπάσματα της εκπομπής: 

Πώς αντιμετωπίζουν οι ντίβες της Λάρισας: Μαριέττα Βίτσου, Βίκυ Νάσιου και Άννα-Μαρία Παϊτά το φλερτ των ανδρών και τι λένε για τους έρωτες της νύχτας;
Ποια ήταν η πιο δύσκολη νύχτα που πέρασε η Κατερίνα Στανίση πάνω στην πίστα και τι λέει για το φορτηγό που «εισέβαλλε» σε μαγαζί για χάρη της;
Ο «νόμος» της κονσομασιόν και οι χρυσές δεκαετίες της νυχτερινής διασκέδασης περιγράφονται από τους πρωταγωνιστές που έζησαν την αίγλη των μπουζουκιών με τα σπασμένα πιάτα και τον «λουλουδοπόλεμο».
«Προφανώς και έγιναν μια σειρά από ανθρώπινα λάθη, αλλά εάν τα πράγματα στα τρένα ήταν διαφορετικά -αν ενδεχομένως είχαμε διαφορετική εκπαίδευση, εάν είχαμε φροντίσει να ολοκληρώσουμε την περιβόητη σύμβαση 717- είναι πολύ πιθανό το ατύχημα αυτό να μην είχε συμβεί» ανέφερε ο Πρωθυπουργός.
«O ΟΣΕ ήταν ένα πάρα πολύ βολικό ''μαγαζί'' για να ''στήνονται'' εργολαβίες από διάφορους για έργα, τα οποία ήταν υπερκοστολογημένα, για έργα τα οποία δεν ολοκληρώνονταν» παραδέχθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
«Δεν πηγαίνουμε στο σπίτι μας. Ακόμη και στους θανάτους, δεν πηγαίνουμε. Ένας όρος του μοναχισμού είναι και η ξενιτεία» εξηγεί η Γερόντισσα Μακρίνα.
«Είμαι από το μοναστήρι ''Παναγιά του Έβρου''. Πιο πριν τίποτα. Είμαι 40 χρόνια στο μοναστήρι. Είναι η πατρίδα μου» εξομολογείται η αδελφή Θεοδοσία που μετρά μια-μια τις ώρες του διακονήματος της.
«Όταν ήρθαν οι μοναχές, πριν 40 χρόνια, ο κόσμος ήταν άπειρος και δεν ήξερε τι θα κάνουν, τι ρόλο θα παίζουν, θα παίρνουν τα κορίτσια μας θα τα κάνουν καλογριές; Τώρα έρχονται μονίμως στο μοναστήρι» εξηγεί ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως, Άνθιμος.
Η αδελφή Εφραιμία είναι ίσως η μοναδική που ασκεί την τέχνη του σμάλτου στη χώρα μας. Εστάλη σε μοναστήρι στην Γεωργία, όπου και έμαθε την τέχνη. Σήμερα έχει το δικό της εργαστήρι στην Παναγιά του Έβρου.

Είπαμε

«Νύμφες Χριστού» αποκαλούν τα πατερικά κείμενα τις μοναχές. Μόνο που το νυφικό τους, είναι πάντα μαύρο. Ένδειξη αιωνίου πένθους για τον Ουράνιο Νυμφίο που βασανίστηκε και σταυρώθηκε. Και αυτές για χάρη του, απομακρύνθηκαν από τις ηδονές και τις χαρές του έξω κόσμου.

Μας είπαν

Οι πειρασμοί παντού υπάρχουν, αλλά το θέμα είναι ο τρόπος αντιμετώπισής τους. Αυτή είναι η διαφορά μας. Και μοναχοί και λαϊκοί έχουμε σκοπό τη σωτηρία μας. Απλώς διαλέξαμε διαφορετικούς δρόμους. Εμείς τον μοναχισμό. Εσείς την οικογένεια.

error: