Στα υπόγεια του Μητέρα είναι καταχωνιασμένη μια άλλη ιστορία της Ελλάδας. Ασπρόμαυρες φωτογραφίες, γράμματα και δικαστικές αποφάσεις μιας κοινωνίας που δεν μπορούσε να τα βγάλει πέρα ούτε με την φτώχεια, ούτε με τα ταμπού της. Πριν 40 με 50 χρόνια μια αστεφάνωτη που γινόταν μάνα δεν είχε άλλη λύση από το να δώσει το μωρό της σε κάποιο ίδρυμα. 

Και όταν μια ανήλικη κοπέλα έμενε έγκυος την έστελναν στην πόλη, στη θεία, κρυβόταν, γεννούσε και μετά αμόλυντη επέστρεφε στο χωριό. Τα μωρά τυλιγμένα στις κουβέρτες κατέληγαν στις βρεφοδόχους ή στα σκαλιά των Ιδρυμάτων αγκαλιά με αποχαιρετιστήρια μηνύματα. «Να το προσέχετε το σπλάχνο μου».