Η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια μιλά στον Σταύρο Θεοδωράκη.

 

Για τη σχέση με τον παππού της, που τη μύησε στο άθλημα: «Όταν με είδε να παίζω, είπε: Πάει, μπλέξαμε».

 

Για την τενίστρια μαμά της: «Η μητέρα μου δεν ήθελε κανένα από τα παιδιά της να παίξει τένις».

 

Για το μέλλον της ως μητέρα: «Δεν θέλω τα παιδιά μου να παίξουν τένις γιατί είναι ένα πολύ δύσκολο άθλημα».

 

Και τις στιγμές που άγγιξε τις κορυφές του τένις: «Έφτασα να είμαι νούμερο 3. Ήταν ευχή και κατάρα μαζί. Άρχισα να βάζω πάρα πολλή πίεση στον εαυτό μου».

 

Μια σπάνια εξομολόγηση της Μαρίας Σάκκαρη, για τις νίκες, τις ήττες, τις κρίσεις πανικού αλλά και την προσωπική της ζωή: «Έμπαινα στο γήπεδο και πάθαινα κρίση πανικού και έλεγα στον προπονητή μου “δεν μπορώ να αναπνεύσω”».

 

«Κάθε φορά που ο Κωνσταντίνος είναι στην κερκίδα και με παρακολουθεί, γίνομαι καλύτερη. Μακάρι να μπορούσα να τον έχω σε κάθε αγώνα μαζί μου».

 

Η Μαρία μαζί με την μητέρα της Αγγελική Κανελλοπούλου απαντούν -εν είδη παιγνιδιού- και σε ένα καταιγισμό ερωτήσεων του Σταύρου για το τένις της δεκαετίας του ’80 και του σήμερα.

 

Και τέλος, στο γήπεδο που έμαθε τένις από τον παππού της, παίζει έναν αγώνα με τον Σταύρο Θεοδωράκη, κατατροπώνοντας τον βέβαια.

 

Δείτε αποσπάσματα: 

Πώς είναι η ζωή σε ένα υποβρύχιο και τι λέει ο υποβρύχιος καταστροφέας που υπηρετεί στην πρώτη γραμμή;
Ποιος μπορεί να είναι ο στόχος που έχει θέσει μια γυναίκα καταδρομέας - αλεξιπτωτίστρια; Τι απαντάει ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος στην ερώτηση του Σταύρου Θεοδωράκη για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας;
«Δεν μπορούσα να αναπνεύσω». Πώς αντιμετώπισε η Μαρία Σάκκαρη τις κρίσεις πανικού όταν έφτασε στο νούμερο 3 του κόσμου;
Τι αναμνήσεις έχει η Μαρία Σάκκαρη από τον «ιππότη», τον παππού της δηλαδή; Και πώς η γιαγιά της την «κάλυπτε» στις σκληρές προπονήσεις όταν η Μαρία ήταν παιδί;

Είπαμε

Θα στεφθεί ποτέ βασίλισσα των courts, η Μαρία; Ίσως. Και να μην τα καταφέρει όμως, κάτι μαρτυρά ότι το ταξίδι θα το απολαύσει μέχρι τέλους.

Μας είπαν

Δεν ήμουν και η καλύτερη «Σάκκαρη» τελευταία. Αλλά να σου πω κάτι; Με πήρε από κάτω για μια μέρα και μετά απλά το αποδέχτηκα και λέω «εντάξει, η ζωή συνεχίζεται».

error: